- қоянқұйрық
- зат. бот.Астық тұқымдасына жататын өсімдік туысы.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
ақсуаты — зат. бот. Сулы, ылғалды жерлерде өсетін шөп. Мұндай жерлерде (көлдетіп суғарылған жерде) шөп жақсы шығады. Онда жатаған бидайық, а қ с у а т ы, қоян құйрық, бекмания, өлең және т.б. шөптер өседі (Қазақст. ауыл шаруаш., 1970, 5, 54) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақиық — зат. Түсі қара қоңыр, басы мен желкесі сарғыш, иығы ақ сұрғылт, құйрығының үстінде көлденең қара жолағы бар бүркіт тұқымдасына жататын жыртқыш құс. Салмағы 2700 3100 г. Ол сексеуіл, ағаш және бұталардың басына ұялайды. 1 3 жұмыртқа салып, оны… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шабыну — 1 (Қост., Жанг.; Шығ.Қаз., Ү Н.) моншада денені сыпырғышпен ұру. Ш а б ы н у ғ а сібірткі де жоқ (Шығ.Қаз., Ү Н.). Қырық шелектен су сыятын төрт үлкен күбі, сегіз кісілік ш а б ы н а р ы болсын (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 258) 2 Қ орда., Қарм.) келеге … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тоғысай — … Торға қаз үйрек, қарғасауысқан, т о ғ ы с а й, сарша, қоян, түлкі, қарсақ сияқты хайуандарды тірілей байлау, әрине, ұтымды шырға (Ж.Бабалықов, Қырандар, 57). Құладын, т о ғ ы с а й дегендер жапалақтың ежелден қанат қағыстырып, құйрық… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі